دوم مرداد1379- 24 ژوئیه : درگذشت احمد شاملو شاعر شاعران و خورشید درخشان آسمان ادب ایران

روز دوم مرداد سال 1379 احمد شاملو ادیب، شاعر و نویسنده بزرگ معاصر ایران، در سن 75 سالگی بدرود حیات گفت.

مسؤل شورای ملی مقاومت ایران آقای مسعود رجوی در پیام تسلیت خود به مناسبت درگذشت شاملو نوشت:
”بی گفتگو، شاملو، از بزرگترین شاعران معاصر ایران و جهان است. برای سالیان،جایزه نوبل حق مسلم او بوده است و پس از در گذشتش، به عنوان کمترین بزرگداشت از او و از شعر و ادبیات ایران، دیگر نبایستی دریغ شود. افسوس که رژیم آخوندی حسرت چاپ کامل مجموعه ”کتاب کوچه” اثر بزرگ شاملو را بر دل شاعر گذاشت ”زیرا که شاعران، خود شاخه یی ز جنگل خلقند”. 

هم او بود که در مقابل راه اندازی کانون نویسندگان مطلوب رژیم آخوندی، قاطعانه ایستادگی کرد تا دامن فرهنگ و ادبیات ایران آلوده نشود. اما فراتر از همه چیره دستیها و نبوغ شعری و ادبی، به راستی آنگاه که شاملو با عاطفه و احساس شگفت خود در توصیف ”روزگار غریب” و توصیف شهیدان و قهرمانان می سرود، آتش به جان می زد:
 از زیبرم و مهدی رضایی تا حنیف نژاد و گلسرخی و اشرف و موسی و آذر و شهیدان 30خرداد. از ”نازلی” تا ”ابراهیم در آتش” و ”شبانه” و ”بچه های اعماق” و ”خطابه تدفین” به یاد همه شهیدان بهمن.
در وصف میلیشیای مجاهدین که در فردای 30خرداد با مشتهای گره کرده و شعار آزادی، حتی بدون دادن اسمهایشان به دشمن، سرودخوانان به جوخه های اعدام شتافتند، شاملو سرود:
 ”به شوق زندگی آواز می خواندند و تا پایان، به راه روشن خود با وفا ماندند” و افزود: ”تو در من زنده ای، من در تو، ما هرگز نمی میریم ـ از آن ماست پیروزی”.
 و اکنون ”شاعر شاعران” احمد شاملو، خود در فرهنگ و ادب ایران، در مقاومت مردم ایران و در عاطفه و احساس و شعر مقاومت، زنده و جاری است”